σκηρίπτω

Α

(επικ. τ.)

1. στηρίζω, στυλώνω

2. μπήγω, φυτεύω στέρεα («ἐνὶ γαίῃ χηλὰς σκηρίπτοντε», Απολλ. Ρόδ.)

3. παθ. σκηρίπτομαι

υποδαυλίζομαι («πῡρ σκηριπτόμενον ὀρθοῡται», Φίλ.)

4. φρ. «σκηριπτόμενος χερσίν τε ποσίν τε» — στηριζόμενος ωθεί με χέρια και πόδια.

[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. σκηρίπτομαι (< *στηρίπτομαι ή *στηρίξασθαι με ευφωνική ανομοίωση) έχει σχηματιστεί με συμφυρμό από το ρ. σκήπτομαι και τον αόρ. στηρίξασθαι τού στηρίζω*].